Χάνονται το ένα μετά το άλλο τα πλέον αξιόλογα αρχιτεκτονικά κτίρια του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν είχαν χαρακτηριστεί...
υπό διατήρηση 260 κτίρια του ιστορικού κέντρου, περίπου 15 χάθηκαν. Τα υπόλοιπα 245 απλώς στέκονται περιμένοντας είτε να χαρακτηριστούν διατηρητέα είτε να ακολουθήσουν την τύχη των 15...
Η δευτεροβάθμια Επιτροπή Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (Β' ΕΠΑΕ) έχει επισημάνει διαχρονικά το πρόβλημα, όμως όλες οι προσπάθειές της πέφτουν στο κενό. Στελέχη της έχουν διαμαρτυρηθεί εντόνως και επανειλημμένα στους αρμόδιους φορείς, καθώς το αποτέλεσμα γεννά υποψίες για αδιαφάνεια, χρηματισμό, εξυπηρέτηση συμφερόντων και συναλλαγή.
26 χρόνια...
Το καθεστώς προστασίας των κτιριακών συνόλων της πυρίκαυστης περιοχής του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης, που ανοικοδομήθηκαν μετά την πυρκαγιά του 1917, διαχωρίζεται σε δυο κατηγορίες:
1. Με Προεδρικό Διάταγμα 220 κτίρια χαρακτηρίστηκαν το 1983 ως διατηρητέα (αυτά δεν κινδυνεύουν).
2. Μέχρι το 1985 είχαν καταγραφεί άλλα 260 κτίρια για να διατηρηθούν (υπό διατήρηση), επειδή αποτελούν μέχρι σήμερα διαχρονικές αρχιτεκτονικές μαρτυρίες και αναδεικνύουν τον πολεοδομικό ιστό του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης, μετά την πυρκαγιά του 1917.
«Για την περίπτωση αυτή δεν έχει δημοσιευτεί μέχρι σήμερα η σχετική ρύθμιση για μια αποτελεσματική προστασία τους. Πέρασαν 26 χρόνια... Μερικά από αυτά τα κτίρια έχουν ήδη χαθεί (περίπου 15) και τα υπόλοιπα κινδυνεύουν να χαθούν επίσης», αναφέρει ο πρόεδρος της Β' ΕΠΑΕ, Μίλτος Μαυρομάτης, στον Αγγελιοφόρο.
Σε ό,τι αφορά τα 15 που κατεδαφίστηκαν, ο κ. Μαυρομάτης εξηγεί ότι η διαδικασία είχε κενά, τα οποία εκμεταλλεύτηκαν ορισμένοι, με αποτέλεσμα να χαθούν. «Η διαδικασία να αποφασίζεται η κατά περίπτωση εξέταση της διατήρησης οδήγησε σε αρνητικά αποτελέσματα για την προστασία των υπό διατήρηση κτιρίων. Ορισμένα αδιάφορα κτίρια, διάσπαρτα και περιφερειακά από τους βασικούς άξονες του κέντρου της πόλης με πρωτόκολλα της επιτροπής επικινδύνων ετοιμόρροπων οικοδομών επηρέασαν τη δημόσια διοίκηση να μην προχωρήσει στο χαρακτηρισμό του συνόλου των κτιρίων ως διατηρητέων. Η στασιμότητα όμως αυτή δημιουργεί σήμερα σοβαρά προβλήματα στην αρχιτεκτονική φυσιογνωμία του ιστορικού κέντρου. Επίσης η αδράνεια αυτή έφερε τη σύγχυση μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών, για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και τη δοκιμασία της έννοιας της χρηστής διοίκησης», σημειώνει ο κ. Μαυρομάτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου